maandag 19 oktober 2015

The Machinist, Brad Anderson, 2004.


Poster
Goede film! Duurde misschien iets te lang, maar dat heb ik de laatste tijd vaker, dat de onthulling wel eerder mag komen.
Het is een Spaans-Engelse film: geproduceerd door Spanjaarden, in en om Barcelona. 
De hoofdrol wordt vertolkt door Christian Bale, die rond de zestig pond afviel voor deze film. Griezelig om te zien, een concentratiekamp-figuur. Zijn collega's vinden hem niet voor niks een engerd. Toch is het een aardig persoon.
Hij heeft aan het begin van de film al een jaar niet geslapen, toch beleef je met hem een nachtmerrie mee.  
Hij ligt hier alleen maar te bed met zijn prostituée naast zich. 
Hij werkt in een fabriek aan allerlei enge machines; vandaar de naam. 
Dezelfde speler is al zo'n vier keer aangekomen of afgevallen voor een rol. Hier is hij juist dik. 
Christian Bale in zijn gewone doen, en als machinist. 
Achter hem de ijskast, die een belangrijke rol speelt in de film. 
De mysterieuze Ivan; verloor een jaar geleden ook een paar vingers, net als de collega van de machinist. 
Opname van het begin en van het einde van de film. Hij brengt een lijk naar het water, ingerold in een tapijt.... Dan wordt hij betrapt.
Hier Ivan aan het werk, collega in de fabriek. 
De merkwaardige briefjes op zijn ijskast. Hoe komen ze daar? 
Dat lijf....! 

In de fabriek, waar hij ten slotte ontslagen wordt. 
De film laat allerlei ongerijmdheden zien: een collega Ivan die voor de collega's helemaal niet bestaat, briefjes op de ijskast geplakt, waarvan niet duidelijk is wie ze daar neergehangen heeft, een foto waarop Trevor denkt dat Ivan staat, maar Stevie vertelt hem dat hij dat zelf is.... Als kijker vraag je je af waar het naar toe moet allemaal. Bovendien heb je aan het begin gezien hoe hij een vermoorde man in zijn auto gooit om te dumpen...
Het mooie is dat alle lijntjes tóch mooi opgelost worden, pas aan het einde van de film. Het wordt nu ook pas duidelijk wat werkelijkheid was, en wat we via de getroubleerde geest van Trevor hebben waargenomen. 
Roger Ebert vindt, dat de film vooral laat zien hoe iemand eraan toe is, die in volslagen wanhoop en isolement verkeert. Dat wordt bijvoorbeeld ook getoond in de kleuren van de film, die voornamelijk zwart en blauw zijn. 
De muziek is van Roque Baños; het viel me pas bij de aftiteling op hoe mooi die muziek is. Ik onthoud die naam!
Hier een klein stukje van die bijzondere filmmuziek van Roque Baños.
En hier de trailer.
De regisseur, Brad Anderson.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten