dinsdag 6 oktober 2015

Margin Call, J.C. Chandor, 2011.

Poster met de hoofdrolspelers
Will Emerson, gespeeld door Paul Bettany
Kevin Spacey. Hij twijfelt of hij mee moet gaan met het bedrog, maar doet dit ten slotte wel. 
De raket-berekenaar, Peter Sullivan, gespeeld door Zachary Quinto. Promoveert. 
Een geweldige film, spannend alleen door het gesproken woord. 
Het gaat om de laatste 36 uur van een beleggingmaatschappij die op omvallen staat. De film begint met het ontslag van een paar mensen, en de manier waarop dat gaat, doet je hart verkillen. Het lijkt wel of werknemers met zoveel jaren trouwe dienst als misdadigers worden afgevoerd. 
Eén van hen weet toch nog een USB-stick te overhandigen aan een collega. Als die daarop kijkt, ziet hij iets vreselijks: de verliezen van de laatste weken zijn al zo groot dat ze de waarde van het hele bedrijf verre overstijgen. 
De hele firma raakt erdoor in rep en roer. Alle hoge pieten komen samen, de hoogste, John Tuld, is Jeremey Irons. Ik las dit over hem, hetgeen de titel verklaart: 

It is up to John to make the margin call. In other words, to order his company to start dumping worthless holdings before the word spread that they are worthless — essentially, betraying their customers. It has now been established that some firms created hedge funds intended to fail, so they could make money betting against them. These they sold to their customers knowing they were worthless.
Jeremy Irons als John Tuld
Voor mij was Jeremy Irons dé ster in deze film. De manier waarop hij -  met die prachtige stem van hem! -  de keiharde zakenman Tuld neerzet, is  groots. Griezelig ook trouwens, de ellende van het graaien en het pure bedrog komen zo opeens je huiskamer binnen. Alles wat er gebeurde in 2007 en 2008 is opeens niet meer abstract! 
Ik las over de relatie film met de werkelijkheid:
  

No particular firm is named, but doesn't it seem to you that the name of the Jeremy Irons character, "John Tuld," has an echo of Richard Fuld, CEO of Lehman Brothers, who collected enormous bonuses for leading his company into bankruptcy?

Richard Fuld, CEO of Lehman Brothers.

Het laatste citaat haal ik ook weer van de site van Roger Ebert:


The physical world of the film itself is effective. It's all glass, steel and protocol, long black cars and executive perks, luxurious lifestyles paid for with what was inescapably fraud. One of the characters has a sick dog. The dog is the only creature in the entire film that anyone likes.





Sam Rogers met zijn afdeling
Jared Cohen; ook een rotzak, maar met minder macht dan John Tuld
Demi Moore als Sarah Robinson en Simon Baker, als Jared Cohen. Sarah wordt geofferd.
Kevin Spacey, speelt Sam Rogers. Hij is degene met die hond. Daar kan hij nog om huilen. De laatste scene is dat hij het dier eigenhandig begraaft in het gazon van zijn ex. 
Eric Dale, gespeeld door Stanley Tucci. Hij vliegt eruit, maar is degene die het bankroet als eerste gesignaleerd heeft.
Trailer
J.C. Chandor, regisseur. De film wordt nadrukkelijk als onafhankelijk gepresenteerd.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten