zaterdag 21 maart 2015

Jodaelye Nader az Simin, Ashgar Farhadi, 2011.

Deze Iraanse titel luidt in het Engels A Separation.
 
Poster
De film is van de regisseur Ashgar Farhadi.
De regisseur
De film werd overladen met prijzen, zie de Oscar hierboven voor beste niet-Engelstalige film, en verder ook nog de Gouden Beer in Berlijn.
Het komt ook niet zo vaak voor dat de VPRO-gids 5 sterren uitdeelt, zoals bij deze film. Reden genoeg voor mij om eens te kijken. Een 'echtscheidingsdrama': het klonk niet bepaald als iets waar Ton nu normaal gesproken zin in had, maar deze keer toch wél. Het was een levensecht verhaal, waar ik me, ondanks de totaal verschillende cultuur, helemaal in verplaatsen kon.
De demente vader met de hulp, die niet weet wat haar te wachten staat. 
De elfjarige dochter van het echtpaar  dat gaat scheiden, Termeh.. 
De echtgenoot Nader, die niet weg wil uit Iran omdat hij zijn demente vader wil blijven verzorgen. 
De hulp die de moeder komt vervangen, met haar dochtertje. Achter deze mensen gaat een geheel eigen drama schuil. 
Aandoenlijke foto van de echtgenoot. 
Dit kind speelde prachtig, met die sprekende ogen. 

Voor beide echtelieden kon ik sympathie en begrip opbrengen; misschien nog net iets meer voor hem dan voor haar. Maar er was zeker niet één slechterik. 
Hier de moeder Simin.

Echtgenoot vindt vader uit bed gevallen, de hulp is weg. De knoop van het drama wordt steeds strakker. 
Trailer
The Guardian maakte me erop attent dat deze filmer de invloed heeft ondergaan van Haneke (2005: Hidden). Haneke ken ik natuurlijk, o.a. van de prachtige film Amour.
Ook uit deze recensie: het familieportret kan niet anders dan een portret van de politieke en sociaal-culturele omstandigheden van Iran zijn. Bijvoorbeeld: de vrouw die huishoudelijke hulp komt verlenen, ziet zich geconfronteerd met een patiënt die ze moet verschonen. Kán dat, met haar geloof? Ze belt met iemand (een imam?) om te horen of dat een zonde is.
Ook zien we hoe de rechtspraak zich afspeelt, wat heel onthullend is. Echtgenoot bijvoorbeeld heeft de hulp een duw gegeven, en wordt er nu van beschuldigd haar ongeboren kind te hebben vermoord. Anderzijds vraagt echtgenoot de vrouw te zweren op de Koran dat haar miskraam aan zijn duw te wijten was. Dat is voor haar vreselijk, want ze kan geen geld aannemen waarvan ze weet dat er geen zegen op kan rusten. Maar haar man heeft grote schulden, en zal zelfmoord plegen als hij geen geld krijgt.
De film eindigt met voor ons kijkers allerlei vraagtekens, maar de ellende is aan alle kanten diep.
 
Oh, en ja: vanavond komt er wéér een film van Farhadi: weer voor Canvas, om 23.40: Darbareye Elly, oftewel: About Elly. Opnieuw een film met een goede pers (****), met daarin onder meer de moeilijkheden van  verschillende cultuurgewoontes. Kijken! (Of opnemen, natuurlijk.)

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten