maandag 5 januari 2015

Marlene Dumas, tentoonstelling Stedelijk, tot en met gisteren, 4-1-15

The Image as Burden, 1993.
Hele mooie titel voor deze tentoonstelling. De afbeelding herinnert ons aan de pieta's, de afbeelding van de lijdende moeder Gods met haar gestorven zoon in de armen. De titel zegt iets over hoe Dumas haar werk ziet. Of, zoals de folder zegt:  Het is een verwijzing naar het conflict tussen het schilderkunstige gebaar en de illusie van de voorstelling.
Bekendste pieta, van Michelangelo.
Ik kende Dumas tot nu toe maar van één schilderij, namelijk dat in het Rijksmuseum:
Laatste Avondmaal, Marlene Dumas, Rijksmuseum.
Er zijn méér religeuze schilderijen van haar, onder andere een prachtige Christus aan het kruis, met een zwarte bovenkant (vanaf de gespreide armen). Helaas heb ik die maar voor de helft op internet  terug kunnen vinden, zie hieronder rechts.
Het ging me om rechts, maar links is ook prachtig van ingekeerdheid.
Ik moet bekennen, dat ik aanvankelijk niet naar de tentoonstelling toe wilde. Ik vond haar schilderijen te somber. maar toen de tentoonstelling haast gedaan was, kreeg ik spijt dat ik haar niet gezien had. Zo kwam ik op de laatste dag terecht in een rij van 30 minuten lang. Ik heb de schilderijen in het echt gezien, al was het met zo veel mensen nauwelijks te doen om echt contact met de werken te maken.
Dus volgt er hier gewoon een korte samenvatting. Zonder veel verdieping van mijn kant.
Trailer
Magdalena 1995
Amy - Blue 2011 (Amy Winehouse)
Het kwaad is banaal 1984
Nuclear Family, 2013.
Schaammeisje 1990.
The wall 2009.
The kiss 2003.
Pasolini 2012.
Naomi 1995.
Moshekwa 2006.
Helena's dream 2008.

The Painter 1994

Marlene Dumas zelf.
The first People.
Black Drawings: dit kleine plaatje beslaat in werkelijkheid een hele wand.
 
Om toch nog enig commentaar toe te voegen: Marlene Dumas is geboren in Zuid-Afrika, en leeft en werkt nu in Nederland. Ze is controversieel en invloedrijk. Haar thema's zijn liefde (erotiek), dood en verlangen. Liefde en dood vond ik gemakkelijk terug, verlangen weet ik niet. Ze maakt gebruik van de actualiteit, krantenknipsels, bijvoorbeeld het portret van Osama Bin Laden, en Amy Winehouse. Ik noemde als thema ook al de religieuze stukken. Een deel van de tentoonstelling bestaat uit tekeningen.
Het was een beetje gek zo door een tentoonstelling heen te 'rennen': maar ik moet wel contact kunnen maken met een schilderij wil ik het kunnen zien; daarvoor was het veel te druk! Ik heb wel mijn vooroordeel opzij kunnen zetten, er waren echt mooie dingen bij. Zelf heb ik niets met haar erotische afbeeldingen. Wel bijvoorbeeld in het titelschilderij, dat in werkelijkheid maar een klein ding is. 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten