Boyhood, Richard Linklater, 2014

Een indrukwekkende film die vandaag besproken werd in Trouw. Ik had de voorfilm al gezien in Eye en wist meteen dat ik deze film graag wilde zien. Vanmorgen werd hij ook op Vroeg op Vier besproken, en ja, iedereen is er lovend over.Hoe komt dat? Omdat voor deze film de spelers gecast werden en hun rol speelden gedurende een periode van twaalf jaar. Je ziet ze dus voor je ogen veranderen!

Dit is de hoofdpersoon, Mason. Links boven is hij zes, rechts beneden achttien jaar.

Dit grijpt je aan! Ook al is het een fictief verhaal, de veranderingen zijn echt. Niet alleen mason is ouder geworden, óók zijn ouders en zijn zus. En aan het eind van de film verwoorden enkelen van hen zo mooi wat er gebeurd is. Zo zegt de moeder, dat ze na haar huwelijken en echtscheidingen niets anders meer tegoed heeft dan de dood. Waarop de zoon lakoniek antwoordt dat dat nog wel veertig jaar duren kan. De vader zegt, dat hij nu eindelijk de verantwoordelijke echtgenoot is die de moeder van zijn kinderen zo graag wilde dat hij was. Hij bedankt zijn vrouw voor de goede opvoeding van hun kinderen. Die verantwoordelijke man is hij niet voor haar, maar voor een tweede vrouw, met wie hij ook een kind heeft.

Mason zelf heeft een nieuw vriendinnetje. Beiden geloven weten dat 'je het moment moet pakken'. Maar dan zegt het meisje iets prachtigs: Wij pakken niet het moment, het moment pakt ons. Dan zitten ze nog even bij elkaar, je ziet wat er zich afspeelt tussen hen... En dat is het einde van de film.



Een lieve moeder die haar kinderen voorleest; soms ook streng is, en zeer verantwoordelijk is. 

                                              De 6-jarige Mason                                               

Gescheiden moeder met twee kinderen, Samantha en Mason. Sam is bazig. Ze is in werkelijkheid het dochtertje van de regisseur. 

Hup, naar school jij. 

Richard Linklater, regisseur, met zijn dochter Lorelei (Sam in de film). 

De broer en zus in de film, ongeveer veertien en zestien.

Moeder en dochter 

Vader en zoon 

Idem, hier weer wat jonger. 

Met Papa is het altijd 'leuk.'

Trailer

Boyhood doet denken aan Michael Apted's nog steeds lopende serie waarbij mensen om de zeven jaar gefilmd worden.  ...Up.  Linklater zelf noemt  'Truffaut's dramatic 20-year Antoine Doinel sequence (in which the director's alter ego from Les quatre cents coups became a recurring character in several subsequent films) as a closer cinematic cousin.'

Echt een film die heel erg de moeite waard is, die ontroert, je iets van het echte leven doet voelen, liefdevol gefilmd is... Prachtig, vijf sterren!