zondag 6 juli 2014

APAN - Jesper Ganslandt, 2009.

Dit is een heel beklemmende, levensechte film, een zogenaamde 'feel bad-movie. Er is één hoofdpersoon, de Zweed Olle Sarri.
Zoals we hier zien, een leuke vent.
Maar in de film maken we hem heel anders mee.
Hier draagt hij zijn dodelijk verwonde zoontje naar het ziekenhuis. 
Aanvankelijk weten we niet wat er met hem aan de hand is. Hij loopt voortdurend met die telefoon in zijn oren, en doet nerveus, hyper, agressief. Wat is er loos? We hebben hem zien wakker worden op de grond, zijn armen onder het bloed. Meer weten we niet. 
Hoes. Links het jongetje, zijn zoontje. Hij raakt steeds buiten westen, en krijgt dan, zoals hier op de foto links boven, helemaal het uiterlijk van een foetus.  
Zoon is buiten levensgevaar. Achter de vader staan nu twee politie-agenten om Krister in de gaten te houden en in hechtenis te nemen na dit contact met zijn kind. 
De man kijkt in de spiegel, nadat hij zich het bloed heeft afgewassen. Wat ziet hij wat wij nog niet zien? Wat is er nog meer gebeurd dan ik hier vertel?
Hij is wanhopig, en op dit punt van de film begrijpen wij dit inmiddels maar al te goed. De trein stormt aan. The Guardian noemt dit misschien het spannendste gedeelte van de film, omdat het geen trucage is. 
De regisseur, Jesper Ganslandt.
Ik ben me ervan bewust dat ik maar fragmenten mededeel van deze geweldige psychologisch thriller. Dat is om niet te veel prijs te geven aan hen die graag zelf willen kijken.
Voor de geïnteresseerden volgt hier nog de RECENSIE IN THE GUARDIAN.


Trailer
En dit is de teaser-trailer. Ik kende dat begrip niet. Het is goed om te weten dat deze scenes niet in de film voorkomen. Maar de gemaakte foto's doen dat wél. Deze trailer geeft dan ook interessante informatie over de getroebleerde hoofdpersoon Kirster.
 
 
Ik moet nog iets toevoegen over de titel. Die blijft raadselachtig, tot aan het einde. Wel zien we een televisiebeeld in Kirsters huis, juist als hij bezig is de sporen van zijn daden weg te werken. Maar dat zegt nog niets.
Zijn zoontje komt aan het eind van de film bij uit de narcose, en vertelt zijn vader de droom die hij gehad heeft: iedereen om hem heen, was in zijn droom een dier.... Alleen zijn vader was gewoon..... zichzelf. 
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten