zondag 6 april 2014

Michael Clayton, Tony Gilroy, 2007.

Hoes
Film met George Clooney en Tilda Swinton in de hoofdrollen. Clooney is een fixer, een beetje gladde advocaat voor heel speciale gevallen. Hij wordt ingeschakeld om zijn  collega Arthur Edens te helpen in een miljardenkwestie. Edens is uit de kleren gegaan bij een persconferentie, iedereen denkt dat hij gek is geworden. Hij wordt vermoord, maar de moordenaars laten het eruit zien als zelfmoord. Clayton zoekt uit waar zijn vriend mee bezig was, en brengt uiteindelijk de waarheid aan het licht.
Arthur Edens; is iets groots op het spoor, maar wordt vermoord.
Hier nog nietsvermoedend van wat hem boven het hoofd hangt.
De film begint met een scene aan het eind van de nacht, waarin Clooney het open land in rijdt, en even gaat kijken naar drie paarden. De dieren kijken rustig terug, heel mooi. In de stilte van de ochtend hoort hij dan achter zich een explosie: zijn auto vliegt de lucht in.
Het moment dat de stilte wordt verbroken....
.... en de paarden ervandoor gaan.
Op dit punt gaan we vier dagen terug in de tijd; tot we het hele verhaal kennen, en opnieuw de scene zien met de auto en de paarden -  nu met het perspectief van twee moordenaars erbij, en hoe Clayton de ontploffing uitbuit. Hij weet inmiddels alles.
Slim van Edens: het bedrog laten kopiëren, in zoveel-voud... met het rode omslag.
Iedereen denkt dat Clayton dood is. Maar hij gaat integendeel de schuldigen confronteren met alle belastende feiten.
Tilda Swinton aan het werk.
Hier de andere bobo's.
Tilda Swinton speelt de super-juriste, die de boel belazert. Haar demasqué aan het eind van de film geweldig!
Prachtig hoe ze voor de spiegel haar toespraken oefent, het effect ervan nagaat. Haar kleding moet haar gezag onderstrepen.
Maar oh jee, is me dat schrikken, bij die onthullende cijfers in dat rode boekje...
En zo is het afgelopen met haar!
We bleken de film al eens eerder gezien te hebben, en gek genoeg was niet het hele verhaal blijven hangen, alleen bepaalde scenes. Zo herkende ik de moord op Edens nog precies, en wist ik ook nog hoe erg het (maar net goed) voor de juriste was om te horen dat ze ontmaskerd was.
Swinton kreeg  een Oscar voor haar rol, dat gebibber aan het eind was heel echt!
We keken de film op BBC2, met ondertiteling. Het was lastig Engels, met voor ons heel wat onbekende uitdrukkingen.
Trailer

Geen opmerkingen:

Een reactie posten