maandag 21 april 2014

IEP!, Rita Horst, 2010.


Hoes
Bij het tonen van de hoes stuiten we meteen al op een controverse die is ontstaan naar aanleiding van deze film: de producer ervan, Lemming Film, besloot een kwartier lang eruit  te knippen zonder de regisseur, Rita Horst daarin te kennen. Die was zo boos daarover, dat ze haar naam niet meer onder de film wilde zetten. Met verschillende hoofdrolspelers bleef ze weg van de première in Berlijn.
Rita Horst, die zich terugtrok als regisseuse. 
Ik heb de verschillende standpunten gelezen, en ik kan me bij beide iets voorstellen. Er gebeurden in de oorspronkelijke film te veel nare dingen voor kinderen van alle leeftijden: bijvoorbeeld werd Viegeltje een keer aan stukken geschoten door jagers; en ze viel door de takken van een boom, wat voor zo'n frêle wezentje niet goed kon aflopen. Ook de verwaarlozing van het vriendinnetje Loet was waarschijnlijk te verontrustend voor hele kleine kinderen, en sommige gesprekken waren te zwaar. Lemming Film had dit alles besloten na een testvoorstelling met kinderen.
Hoe dan ook, ik heb me best vermaakt, op Paaszondagmiddag met deze jeugdfilm; ook zo ingekort als hij is. Ik vond hem apart, de beide pleegouders wel leuk. Huub Stapel als een beetje een sul, wat deed hij dat goed!
Ik heb het begin gemist, maar dat deel van het verhaal krijg je dan nog wel gemakkelijk via het internet mee.
De film is naar een boek van Joke van Leeuwen.
Boekomslag
De schrijfster
Kenadie Jourdin-Bromley, het meisje met primordiale dwerggroei, een zeldzame groeistoornis, speelt Viegeltje.
Het verhaal gaat over Viegeltje, een heel klein meisje met vleugels in plaats van handen en armen. Ze wordt op een dag gevonden door Warre, een vogelspotter, en opgevoed door hem en zijn vrouw Tine. 
 
De 'ouders' van Viegeltje.
Maar zoals dat gaat (en hier gaat het nogal vlug), vliegen kinderen ook weer uit. Viegeltje ook, en de pleegouders willen haar terug. Er volgt een achtervolging, samen met Loet, een verwaarloosd kind, en 'de redder' , die zo zijn eigen (grappige) problemen heeft.
De redder
Viegeltje, met Loet.
Alle vier de achtervolgers (of zoekers).
Tenslotte vinden ze Viegeltje (die ik niet veel meer dan 'Iep' heb horen zeggen; in het algemeen schijnt ze alleen de klinker 'ie' te kunnen uitspreken, vandaar haar naam). Dan breekt ook eindelijk het besef door dat ze haar moeten laten gaan. Pleegpapa repareert haar stukke vleugel, en daar gaat ze! 

Trailer
Het meisje was zeven bij de opname, en mat toen circa 75 cm.
Bij Paul de Leeuw. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten