Stille Seelen - Alexei Fedortschenko, 2010

 

 

Poster

Een prachtige film, opgenomen van Arte. Russisch, met Duitse ondertiteling.

Er zijn drie hoofdpersonen: Aist, die het verhaal ook vertelt, Miron, zijn vriend en baas, en Tanja, de jonge vrouw van Miron.
Tanja is in het begin van het verhaal al overleden, en Miron vraag aan Aist hem behulpzaam te zijn met de begrafenis van Tanja. Die gaat geheel naar eigen wijze der Fins-Oegrische Merja, die in Neja leven,  en nog een geheel eigen cultuur hebben.
Tanja wordt met wodka gewassen, in een wollen deken gewikkeld, en naar een ver afgelegen plek aan de rivier de Wolga gebracht, waar ze aan de oever in een open vuur verbrand wordt. Zo wil het de traditie.
Het water is de mooiste manier om te sterven; vandaar dat de as verstrooid wordt op de rivier. Een zelfmoord in het water mag weer niet, je mag niet stiekem sneller naar de eeuwigheid sneaken.
Onderweg 'raucht' Miron, dat wil zeggen hij vertelt Aist allerlei erotische intimiteiten tussen hem en Tanja, om zo te kunnen rouwen.
Aist heeft een kooitje met twee gorzen bij zich (Ammern). Tijdens het 'roken' horen we dat Miron zijn Tanja ook wel 'Ammer'  noemde.
In zijn jeugd heeft Aist meegemaakt hoe zijn vader de schrijfmachine in het water begraven heeft.

'begrafenis' van de schrijfmachine

Op de terugweg ontsnappen de Ammern uit het kooitje, de beide mannen raken te water en vinden de mooiste dood. Miron is terug bij zijn Tanja, Aist vindt de schrijfmachine waarop hij op vissenvel het verhaal schrijft dat hij hier vertelt.
De film is heel poëtisch, mooie, langdurige beelden van het landschap, of bijvoorbeeld maar een oude brug. 
Maakte op mij veel indruk.



 

 

 

 

Trailer

 
Klik HIER voor meer informatie van dit 'kleines Wunder der Sinnlichkeit' op Wikipedia.